دیوان بیدل شیرازی/ خانۀ دین
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
کنگرۀ لامکان | خانۀ دین از بیدل شیرازی |
گرد فتنه |
دیوان بیدل شیرازی |
زین خاکدان چو حضرت خیرالبشر گذشت | چرخ آنقدر گریست که آبش ز سر گذشت | |
شیر خدا به سلسله وز گاو سامری | بنگر چها به فاطمه بعد از پدر گذشت | |
چشم جهان ندیده و نشنیده گوش دهر | بر عترت نبی ستمی کز عمر گذشت | |
اول بنای خانۀ دین را خراب کرد | وانگه شرار کفرش از افلاک بر گذشت | |
افروخت آتشی به در خانۀ علی | کز سینۀ رسول خدا آن شرر گذشت | |
وانگاه زد به پهلوی زهرا ز کینه در | آن سان که از جهان به همان صدمه درگذشت | |
بر اهل بیت طاهره زان زادۀ زنا | گویم هر آنچه بیش از آن بیشتر گذشت | |
چشم علی پر آب و دل مصطفی کباب | در حیرتم چها پیشتر و پیشتر گذشت | |
شد کشته در ثقیفه ز کید عمر حسین | در کربلا شهادت آن شاه اگر گذشت | |
آل علی به ناله و فریاد از عمر | تا روز حشر فاطمه را داد از عمر |
***