قانون راجع به اجازه استخدام معلمین مدارس فنی و حرفه‌ای کشاورزی

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری نوزدهم

برنامه عمرانی دوم
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم

قانون راجع به اجازه استخدام معلمین مدارس فنی و حرفه‌ای کشاورزی - مصوب ۲۹ اردیبهشت ۱۳۳۹ مجلس شورای ملی و ۲۷ بهمن ۱۳۳۸ مجلس سنا

ماده ۱ - به وزارت فرهنگ اجازه داده می‌شود جهت تکمیل افراد آموزشی مدارس در مرکز و شهرستانها شصت نفر معلم و استادکار از اتباع‌کشورهای آلمان غربی - اتریش - آمریکا - فرانسه - انگلیس - بلژیک - هلند - سوئیس - ایتالیا - ژاپن و کشورهای اسکاندیناوی استخدام نماید.

معلمان و استادکاران مزبور در حدود بودجه مربوط حداکثر برای مدت سه سال استخدام می‌شوند و تمام وقت رسمی به تدریس و خدمت در کارگاههاو مزارع مشغول خواهند بود و به هیچوجه حق اشتغال به کار دیگری ندارند و حقوق هر یک از معلمان و استادکاران از ماهی چهل هزار ریال تجاوزنخواهد نمود که نصف آن به ریال و نصف دیگر به ارز پرداخت می‌شود و هر یک از آنان در سال حق یک ماه مرخصی با استفاده از حقوق خواهندداشت بعلاوه هزینه مسافرت خود و زن و فرزندان کمتر از ۱۸ سال را در صورت انتقال به ایران وزارت فرهنگ پرداخت خواهد نمود.

سایر وزارتخانه‌ها نیز می‌توانند از مقررات این ماده برای استخدام معلمان مدارس فنی خود با نظر وزارت فرهنگ استفاده نمایند.

تبصره ۱ - سایر شرایط و مقررات استخدام معلمان و استادکاران مذکور طبق قانون استخدام اتباع خارجی مصوب عقرب ۱۳۰۱ خواهد بود.

تبصره ۲ - تجدید استخدام هر یک از معلمان و استادکاران پس از خاتمه مدت قرارداد به موجب این قانون بلامانع خواهد بود.

ماده ۲ - وزارت فرهنگ می‌تواند برای تکمیل افراد تعلیماتی مدارس عالیه فنی که دوره تحصیلات آنها کمتر از لیسانس نباشد ایرانیانی را که در یکی‌از رشته‌های فنی دارای تحصیلات درجه دکترا یا معادل آن باشند با پایه یک دانشیاری استخدام نماید ترتیب استخدام این قبیل دانشیاران و همچنین‌ترفیعات آنان به مقام استادی طبق قوانین مربوط به انتخاب دانشیاران و استادان دانشگاه خواهد بود و نیز برای تأمین عده دبیران مدارس عالیه فنی وهنرستانها و دبیرستانها و دانشسراهای کشاورزی وزارت فرهنگ می‌تواند کسانی را که دارای درجه مهندسی معادل لیسانس در رشته‌های فنی باشند باپایه یک دبیری و کسانی را که دارای درجه مهندسی فوق لیسانس در رشته‌های مزبور باشند با پایه دو دبیری مطابق مقررات مربوط به دبیران استخدام‌نماید ترفیع این دبیران نیز تابع مقررات قانون استخدام دبیران خواهد بود.

ماده ۳ - وزارت فرهنگ در صورت احتیاج می‌تواند پایه دبیری یا اداری دارندگان تحصیلات دکترا یا معادل آن را در رشته‌های فنی به شرط آن که‌لااقل مدت هشت سال در مدارس عالیه فنی سابقه تدریس داشته باشند به مأخذ آخرین حقوق دریافتی به پایه دانشیاری تبدیل نماید و همچنین‌می‌تواند پایه اداری دارندگان تحصیلات لیسانس یا فوق لیسانس در رشته‌های فنی را به شرط آن که در موقع تصویب این قانون لااقل سه سال در مدارس‌فنی سابقه تدریس داشته باشند به مأخذ آخرین حقوق دریافتی به پایه دبیری تبدیل نماید این قبیل اشخاص باید منحصراً در مدارس فنی خدمت نماینددر غیر این صورت رتبه آنها به صورت اول بر می‌گردد.

تبصره - در صورتی که مجموع حقوق و کمک مشمولین ماده فوق از مجموع حقوق و کمک یک پایه دانشیاری و یا دبیری زیادتر و از پایه بالاترکمتر باشد پایه بالاتر اعطاء می‌گردد.

ماده ۴ - حقوق معلمان مدارس فنی که از محل اعتبارات سازمان برنامه استخدام شده و در هنرستانها و مدارس کشاورزی خدمت نموده از تاریخ۱۸ اسفند ۱۳۳۵ تا زمانی که به خدمت مشغول بوده‌اند از محل اعتبار بودجه وزارت فرهنگ و به مأخذ پیمان‌نامه آنها قابل پرداخت می‌باشد.

ماده ۵ - به معلمانی که لازم باشد تمام روز در هنرسرای عالی و یا در دانشکده‌های فنی و آزمایشگاههای علوم و دانشسرای عالی و مدارس فنی به‌کارهای تعلیماتی یا عملی یا نظری اشتغال ورزند فوق‌العاده اضافه کار مقطوع طبق آیین‌نامه‌ای که با موافقت وزارتین دارایی و فرهنگ تنظیم می‌شودپرداخت خواهد شد مقررات خدمت تمام روز معلمان و همچنین دروسی که ایجاب می‌کند معلمان آن تمام روز را خدمت کنند باید به تصویب شورای‌عالی فرهنگ برسد این گونه معلمان و استادکاران حق اشتغال به خدمت دیگری را ندارند.

ماده ۶ - وزارت فرهنگ مجاز است استادکاران ماهر ایرانی در رشته‌های مختلف را که برای تعلیم در مدارس فنی احتیاج دارد در صورتی که‌صلاحیت و مهارت آنها مورد گواهی استاد یا معلم درس و شورای مدرسه مربوط باشد به عنوان استادکار به طور روزمزد به کار بگمارد میزان دستمزداین قبیل استادکاران در هر سال با موافقت وزارت دارایی از طرف وزارت فرهنگ تعیین می‌گردد.

تبصره ۱ - در صورتی که وزارت فرهنگ احتیاج به معلمان فنی موقت داشته باشد می‌تواند با تصویب شورای مدرسه مربوط آنان را برای ساعات‌معینی به کار بگمارد و میزان حق‌التدریس آنان را هر دو سال یک بار با موافقت وزارت دارایی تعیین و پرداخت نماید.

تبصره ۲ - وزارتخانه‌هایی که دارای مدارس فنی می‌باشند می‌توانند از این ماده استفاده نمایند.

ماده ۷ - وزارت فرهنگ و وزارت دارایی برای اجرای این قانون می‌توانند از مجموع اعتبارات پرسنلی بودجه خود استفاده نمایند.

ماده ۸ - مقصود از مدارس و رشته‌های فنی مندرج در این قانون عبارت است از مدارس و رشته‌های مربوط به صنعت و کشاورزی و هنر و امور فنی‌بازرگانی.

ماده ۹ - وزارت فرهنگ و وزارت دارایی مأمور اجراء این قانون می‌باشند.

قانون فوق که مشتمل بر ۹ ماده و پنج تبصره است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه پنج شنبه بیست و نهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و سی‌و نه به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

نایب رئیس مجلس شورای ملی - عماد تربتی

قانون بالا در جلسه ۱۳۳۸٫۱۱٫۱۷ به تصویب مجلس سنا رسیده است.