عطار (غزلیات)/مرا سودای تو جان می بسوزد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (مرا سودای تو جان می بسوزد) از عطار |
' |
مرا سودای تو جان می بسوزد | چو شمعی زار و گریان میبسوزد | |
غمت چندان که دوزخ سوخت عمری | به یک ساعت دو چندان میبسوزد | |
فکندی آتشم در جان و رفتی | دلم زین درد بر جان میبسوزد | |
رخ تو آتشی دارد که هر دم | چو عودم بر سر آن میبسوزد | |
چو شمعم سر از آن آتش گرفته است | که از سر تا به پایان میبسوزد | |
مکن، دادیم ده کین نیم جانم | ز بیدادی هجران میبسوزد | |
بترس از تیر آه آتشینم | که از گرمیش پیکان میبسوزد | |
من حیران ز عشقت برنگردم | گرم گردون حیران می بسوزد | |
دم گردون خورد آن کس که هرشب | به دم گردون گردان میبسوزد | |
چو در کار تو عاجز گشت عطار | قلم بشکست و دیوان میبسوزد |