عطار (غزلیات)/بر درد تو دل از آن نهادم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | عطار (غزلیات) (بر درد تو دل از آن نهادم) از عطار |
' |
بر درد تو دل از آن نهادم | کان درد برای جان نهادم | |
از مال جهانم نیم جان بود | با درد تو در میان نهادم | |
از در سرشک و گوهر اشک | بس گنج که رایگان نهادم | |
هر روز هزار بار خود را | در بوتهی امتحان نهادم | |
از بوته چو پا برون گرفتم | مهر غم تو بر آن نهادم | |
آن سر که ببند کس نیاید | از دست تو در جهان نهادم | |
شوریده به شهر در فتادم | بنیاد جنون چنان نهادم | |
کز یک دم خویش هفت دوزخ | در جنب نه آسمان نهادم | |
بس شب که در اشتیاق رویت | سر بر سر آستان نهادم | |
بس روز که دل کباب کردم | در پیش سگانت خوان نهادم | |
سودای تو سر چو بر نمیتافت | با مغز در استخوان نهادم | |
چه سود که بی تو بر من آمد | هر تیر که در کمان نهادم | |
صد ساله ذخیرهی ملامت | زان غمزهی دلستان نهادم | |
صد لقمهی زهر در دهانم | زان لعل شکرفشان نهادم | |
هر فکر که از لب تو کردم | بندی است که بر دهان نهادم | |
عطار به جان رسیده را مهر | از مهر تو بر زبان نهادم |