سعدی (غزلیات 1)/به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سعدی (غزلیات 1) (به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست) از سعدی |
' |
به جهان خرم از آنم که جهان خرم ازوست | عاشقم بر همه عالم که همه عالم ازوست | |
به غنیمت شمر ای دوست دم عیسی صبح | تا دل مرده مگر زنده کنی کاین دم ازوست | |
نه فلک راست مسلم نه ملک را حاصل | آنچه در سر سویدای بنیآدم ازوست | |
به حلاوت بخورم زهر که شاهد ساقیست | به ارادت ببرم درد که درمان هم ازوست | |
زخم خونینم اگر به نشود به باشد | خنک آن زخم که هر لحظه مرا مرهم ازوست | |
غم و شادی بر عارف چه تفاوت دارد | ساقیا باده بده شادی آن کاین غم ازوست | |
پادشاهی و گدایی بر ما یکسانست | که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست | |
سعدیا گر بکند سیل فنا خانهی دل | دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست |