سعدی (غزلیات)/ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | سعدی (غزلیات) (ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری) از سعدی |
' |
ای برق اگر به گوشه آن بام بگذری | آن جا که باد زهره ندارد خبر بری | |
ای مرغ اگر پری به سر کوی آن صنم | پیغام دوستان برسانی بدان پری | |
آن مشتری خصال گر از ما حکایتی | پرسد جواب ده که به جانند مشتری | |
گو تشنگان بادیه را جان به لب رسید | تو خفته در کجاوه به خواب خوش اندری | |
ای ماه روی حاضر غایب که پیش دل | یک روز نگذرد که تو صد بار نگذری | |
دانی چه میرود به سر ما ز دست تو | تا خود به پای خویش بیایی و بنگری | |
بازآی کز صبوری و دوری بسوختیم | ای غایب از نظر که به معنی برابری | |
یا دل به ما دهی چو دل ما به دست توست | یا مهر خویشتن ز دل ما به دربری | |
تا خود برون پرده حکایت کجا رسد | چون از درون پرده چنین پرده میدری | |
سعدی تو کیستی که دم دوستی زنی | دعوی بندگی کن و اقرار چاکری |