دیوان شمس/آن خانه که صد بار در او مایده خوردیم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (آن خانه که صد بار در او مایده خوردیم) از مولوی |
' |
آن خانه که صد بار در او مایده خوردیم | بر گرد حوالی گه آن خانه بگردیم | |
ماییم و حوالی گه آن خانه دولت | ما نعمت آن خانه فراموش نکردیم | |
آن خانه مردی است و در او شیردلانند | از خانه مردی بگریزیم چه مردیم | |
آن جا همه مستی است و برون جمله خمار است | آن جا همه لطفیم و دگر جا همه دردیم | |
آن جا طرب انگیزتر از باده لعلیم | وین جا بد و رخ زردتر از شیشه زردیم | |
آن جای به گرمی همه خورشید تموزیم | وین جای به سردی همه چون بهمن سردیم | |
آن جا همه آمیخته چون شکر و شیریم | وین جا همه آویخته در جنگ و نبردیم | |
آن جا شه شطرنج بساط دو جهانیم | وین جا همه سرگشتهتر از مهره نردیم | |
چرخی است کز آن چرخ چو یک برق بتابد | بر چرخ برآییم و زمین را بنوردیم |