خواجوی کرمانی (غزلیات)/کاروان خیمه به صحرا زد و محمل بگذشت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (کاروان خیمه به صحرا زد و محمل بگذشت) از خواجوی کرمانی |
' |
کاروان خیمه به صحرا زد و محمل بگذشت | سیلم از دیده روان گشت و ز منزل بگذشت | |
ناقه بگذشت و مرا بیدل و دلبر بگذاشت | ای رفیقان بشتابید که محمل بگذشت | |
ساربان گو نفسی با من دلخسته بساز | کاین زمان کار من از قطع منازل بگذشت | |
نتواند که بدوزد نظر از منظر دوست | هر کرا در نظر آن شکل و شمایل بگذشت | |
سیل خونابه روان شد چو روان شد محمل | عجب از قافله زانگونه که بر گل بگذشت | |
نه من دلشده در قید تو افتادم و بس | کاین قضا بر سر دیوانه و عاقل بگذشت | |
قیمت روز وصال تو ندانست دلم | تا ازین گونه شبی برمن بیدل بگذشت | |
هرکه شد منکر سودای من و حسن رخت | عالم آمد بسر کویت و جاهل بگذشت | |
جان فدای تو اگر قتل منت در خور دست | خنک آن کشته که در خاطر قاتل بگذشت | |
دوش بگذشتی و خواجو بتحسر میگفت | آه ازین عمر گرامی که به باطل بگذشت |