خواجوی کرمانی (غزلیات)/عجب از قافله دارم که بدر مینشود
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (عجب از قافله دارم که بدر مینشود) از خواجوی کرمانی |
' |
عجب از قافله دارم که بدر مینشود | تا ز خون دل من مرحله تر مینشود | |
خاطرم در پی او میرود از هر طرفی | گر چه از خاطر من هیچ بدر مینشود | |
آنچنان در دل و چشمم متصور شده است | کز برم رفت و هنوزم ز نظر مینشود | |
دست دادیم ببند تو و تسلیم شدیم | چارهئی نیست چو دستم بتو در مینشود | |
صید را قید چه حاجت که گرفتار غمت | گر بتیغش بزنی جای دگر مینشود | |
هر شب از ناله من مرغ بافغان آید | وین عجبتر که ترا هیچ خبر مینشود | |
عاقبت در سر کار تو کنم جان عزیز | چکنم بی تو مرا کار بسر مینشود | |
روز عمرم ز پی وصل تو شب شد هیهات | وین شب هجر تو گوئی که سحر مینشود | |
کاروان گر به سفر میرود از منزل دوست | دل برگشتهی خواجو بسفر مینشود |