خواجوی کرمانی (غزلیات)/ایدل ار خواهی به دولتخانهی جانت برم
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ایدل ار خواهی به دولتخانهی جانت برم) از خواجوی کرمانی |
' |
ایدل ار خواهی به دولتخانهی جانت برم | ور حدیث جان نگوئی پیش جانانت برم | |
شمسهی ایوان عقلی ماه برج عشق باش | تا بپیروزی برین پیروزه ایوانت برم | |
گر چنان دانی که از راه خطا بگذشتهئی | پای در نه تا به خلوتخانهی خانت برم | |
گوهر شهوار خواهی بر لب بحر آرمت | دامن گل بایدت سوی گلستانت برم | |
از کف دیو طبیعت باز گیر انگشتری | تا بگیرم دست و بر تخت سلیمانت برم | |
نفس کافر کیش را گر بندهی فرمان کنی | هر چه فرمایی شوم تعلیم و فرمانت برم | |
در گذر زین ارقم نه سر که گر دل خواهدت | دست گیرم بر سر گنجینهی جانت برم | |
گر شوی با من چوآه صبحگاهی همنفس | از دل پر مهر بر ایوان کیوانت برم | |
چون درین راه از در بتخانه مییابی گشاد | مست و لایعقل درآ تا پیش رهبانت برم | |
ور جدا گردی ز خواجو با بهشتی پیکران | از پی نزهت بصحن باغ رضوانت برم |