اوحدی مراغهای (غزلیات)/خیز و کار رفتنت را ساز ده
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (خیز و کار رفتنت را ساز ده) از اوحدی مراغهای |
' |
خیز و کار رفتنت را ساز ده | همرهان خویش را آواز ده | |
مرغ گل را در زمین پوشیدهدار | مرغ دل را در فلک پرواز ده | |
گر گمان داری ز معنیدان بپرس | ور کمان داری به تیر انداز ده | |
چون شوی واقف ز راز آن طرف | مژدهای در گوش اهل راز ده | |
ور بخواهی نیز کردن یاد ما | هم به یاد آن بت طناز ده | |
کس نپردازد سخن چون اوحدی | گوش با قول سخن پرداز ده | |
عشق را آغاز و انجامی نبود | ساقیا، این جامم از آغاز ده |